تو همان ماه درخشنده شبهای دلم میباشی گر تو باشی هدف زیستنم تکمیل است

بگزار سر به سینیه من تا ببویمت,اندوه چیست عشق کدام است,غم کجاست بگزار تا ببویمت,این مرغ خسته جان عمریست در هوای تو از آشیان جداست

بگزار سر به سینیه من تا که بشنوی آهنگه اشتیاقه دلی درد مند را شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق آزار این رمیده سر در کمند را

در میان لحظه هایم غصه معنای ندارد تاتو میخندی برایم

تو همان ماه درخشنده شبهای دلم میباشی گر تو باشی هدف زیستنم تکمیل است

داره باورم میشه که توپاک و مهربونی تو که اون روی سکه منو از خودت می دونی داره باورم میشه که تاآخر خط باهامی تو که لحظه لحظه هاتو نگران لحظه هامی

نبودنت دلیل نداشتنت نیست.>>حتی اگر نباشی می آفرینمت چونان که التهاب بیابان سراب را...<<

عشق امانته با ارزشیه که هر کس تو قلبش میزاره برای همینه که هر وقت بخوای از کسی پسش بگیری باید قلبشو بشکونی

ميدوني اگه خورشيد بميره چي ميشه؟ اون وقت زمين مجبور دور تو بگرده

تو از باغ نرگس فريباتري، ز لبخند خورشيد زيباتري، تو آن شعر نابي که حافظ سرود، ولي از غزل هم تو زيباتري

عذاب یعنی اونکه دوسش داری بشینه بغلتو از اونکه دوسش داره واست بگه...!

اگه دنبال خرابه ميگردى تا غمت 
رو توش بريزى ؛ قلب من
خراب وجودته

گفته بودي تو چرا محو تماشاي مني انقدر محو كه حتي مژه بر هم نزني؟ مژه برهم نزنم تاكه ز دستم نرود/ ناز چشمان تو قد مژه برهم زدني

كنار تو در باران قدم مي زنم،چتر براي چه؟ [ خيال كه خيس نمي شود! ]

از هواپیما به برج مراقبت ، تو قلبت جا هست فرود بیام یا بازم دورت بگردم ؟

خوشا به حال قلبم چون از تو جان گرفته / نبض وجودم از تو خط امان گرفته / خوشا به حال جانم که مرگ او غم توست / برای وصف رویت قلب زبان گرفته .